هر بنگاه اقتصادی، در راستای حفظ و توسعه فعاليت های خود در يک بازار رقابتی، مستلزم نگارش يک برنامه استراتژيک در سطح کلان مجموعه خود می باشد که اين برنامه استراتژيک، چگونگی برخورد سازمان با عوامل محيطی و چگونگی برنامه ريزی عوامل محاطی را معين می نمايد.
زمانيکه يک سازمان اقدام به پياده سازی يک سيستم می نمايد (بطور مثال سيستم مديريت انرژی) می بايست يک آينده نگری و يا بطور ساده تر يک راهنما برای فعاليت های سيستم مورد نظر مشخص نمايد که اين راهنما به عنوان policy يا خط مشی عنوان می شود.
در واقع خط مشی سيستم (بطور مثال خط مشی انرژی energy policy) يک چارچوب برای تحقق راهبردها و اهداف کلانی که از برنامه ريزی استراتژيک منتج شده اند و توسط سيستم پياده شده قرار است محقق گردند؛ مشخص می نمايد.
خط مشی انرژی می بايست بطور کلی شامل پارامترهای ذيل باشد:
1. يک توضيح مختصر از سازمان و راهبردهای کلان آن
2. تعهد به بهبود عملکرد انرژی
3. تعهد به رعايت الزامات قانونی قابل کاربرد
4. تعهد به تامين منابع مورد نياز برای تحقق اهداف خرد و برنامه های اجرايی
5. تعهد به رعايت جنبه های بارز انرژی در خريد (خريد تجهيزات، خدمات و حامل های انرژی بارز)
6. تعهد به بهبود مستمر سيستم مديريت انرژی طراحی و پياده سازی شده.