فرآیند اصلی برای شناسایی برنامه‌های اختیاری و سایر الزامات مرتبط با استفاده انرژی و متعهدشده سازمان و دسترسی به این الزامات، مشابه فرآیند شناسایی الزامات قانونی مرتبط با استفاده انرژی است. در این فرآیند نقش‌ها و مسئولیت‌ها تعیین شده و افراد منصوب می شوند، منابع و مفاد الزامات قابل اجرا مشخص می‌گردند. اطلاعات مربوط به تعهدات اختیاری و "سایر الزامات" كه بر استفاده انرژی سازمان اعمال می‌شوند، به صورت سهل‌الوصول حفظ و نگهداری می‌شوند. اغلب مواقع این اطلاعات در لیست و یا پایگاه داده های الزامات قانونی قابل‌اجرا، به عنوان یك بخش مجزا گردآوری شده یا به عنوان الزامات غیرقانونی یا اختیاری كدگذاری می‌گردند. جهت تدوین الزامات قانونی و سایر الزامات و اطلاعات مرتبط می‌توان از ماتریس پیگیری بهره گرفت.
نمونه‌هایی از تعهدات اختیاری و سایر الزامات مرتبط با استفاده انرژی سازمان شامل موارد زیر است:
- استانداردهای اختیاری ( به عنوان مثال: ISO 50001 )
- گواهینامه کارخانه های صنعتی (ISO ، Trade Group و غیره )
- الزامات انرژی شركت‌های بزرگ ( به عنوان مثال: صرفه جویی انرژی، گزارش عملكرد انرژی و غیره )
- استاندارد برچسب انرژی ساختمان (ساختمانهای موجود، که ممکن است در آینده ای نزدیک اجباری شود)
- اهداف دولتی گازهای گلخانه‌ای (GHG)
- برنامه‌های دولتی زیست‌محیطی یا عملكرد انرژی
- جایزه مدیریت انرژی ( سازمان مدیریت صنعتی)
فرآیند شناسایی برنامه‌های اختیاری مرتبط با انرژی و سایر الزاماتی كه سازمان موظف به برآوردن آنهاست، لزوماً شامل كانال‌های ارتباطی تعریف شده با مدیریت و یا تیم انرژی است كه از طرف سازمان تعهدات را بر عهده دارد و یا دارای كانال‌های ارتباطی با دیگر كاركنانی است كه مسئول انطباق سازمان با این الزامات هستند. عموماً، سازمانهای دولتی و غیر دولتی، انجمن صنفی یا نهادی كه این امر را برنامه‌ریزی می‌كند، منابع لازم برای دسترسی به برنامه ها و الزامات را تأمین می‌كند.